Studiować, czy nie? Opcje

[sweter]

Witam wszystkich,

Od pewnego czasu nachodzą mnie wątpliwości co do kontynuacji studiów (jestem na 1. reoku). Wiele się na nich nie nauczyłem: poza matmą to trochę Prologa i Haskella. Reszta przedmiotów raczej pomogła mi uporządkować wiedzę. Do tej pory uczyłem się wszystkiego sam w domowym zaciszu i zastanawiam się, czy nie obrać takiego kierunku na przyszłość.

1. Czy pracodawcy w IT patrzą jakoś szczególnie na ukończone szkoły, zdobyte tytuły naukowe? Jakbym sam postawił się w roli pracodawcy to dla mnie nie miałoby to żadnego znaczenia, czy ktoś ma papierek, czy nie. Ale to tylko moje odczucia? A jak jest naprawdę?

2. Czy wiedza ze studiów przydała Wam się jakoś szczególnie w trakcie Waszej pracy zawodowej w webmasteringu i w innych gałęziach software'u?

3. Jeżeli moglibyście cofnąć czas i jeszcze raz zadecydować: idę na studia, albo nie - co byście wybrali?

Ogólnie rzecz biorąc nic chcę kontynuować studiów tylko dlatego, że wszyscy tam idą. W Polsce panuje taki pogląd, że na studia jak ma się możliwości (finansowe i umysłowe) to trzeba iść, bo jak nie pójdziesz to będziesz nikim i będziesz żył z zamiatania ulic (okej, przesadziłem trochę, ale wiadomo o co chodzi). Może warto wybić się z tłumu i za te 2,5 roku, kiedy miałbym inżyniera mieć w zamian doświadczenie, którego na studiach z pewnością bym nie zdobył?

Jeżeli ten post czyta osoba pracująca (lub która pracowała) za granicą, to niech porówna jak wygląda temat tu i tam.

[jaworr]

Na moim przykładzie.

22 lata(kończone w październiku) skończone technikum (profil tech. informatyk, bez papieru technika - nie chciało mi się). Pracę zacząłem odrazu po ukończeniu technikum, już w zawodzie programisty (za beznadziejny hajs - nikt nie chciał płacić młodziakowi bez doświadczenia). Zaraz po wakacjach poszedłem na Politechnike Białostocką kierunek oczywiście Infromatyka (haracz 4500 rocznie), w pracy szybko się uczyłem fachu, zmieniałem pracodawców na co raz to bardziej wymagających i lepiej płacących (IMG:style_emoticons/default/smile.gif) , zacząłem pracować jako freelancer po godzinach pracy. I to właśnie, że pracująć weekendami i po przyjściu z biura odbiło się tym, że musiałem zrezygnować z uczenia się na politechnice ze względu na brak czasu( chętnie bym kontynuował naukę, ale pod warunkiem jak by coś wnosiła konkretnego do moich umiejętności programistycznych). Teraz w wieku 22 lat, jestem tam gdzie myślałem, że będę najwcześniej po ukończeniu inżyniera. Wnioski wyciągnij sobie sam, ja jestem zadowolony ze ścieżki którą obrałem, studia może kiedyś ukończe(ale nie będą to informatyczne, raczej coś z dziedziny zarządzania zespołami lub coś w ten deseń) (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

1. Jak narazie żaden pracodawca z którym miałem do czynienia nie zwracał szczególnej uwagi na wykształcenie, wszystko opierało się na testach wewnątrz firmy, zdobytym portfolio, rekomendacjach.
2. Nie.
3. Nie.

Powodzienia. (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

Ten post edytował jaworr 30.08.2012, 10:08:43