[PHP]OOP Ucze się... konstruktor Opcje

[cykcykacz]

Witam,
nie umiem ogarnąć konstruktora kiedy go używamy i po co?
Może ktoś mi wytłumaczy?
W poniższym przykładzie mamy klasę dog w której mamy publiczny dostęp do atrybutu $name oraz konstruktora.
Z tego co rozumiem konstruktor jest to metoda która w chwili powstania obiektu nadaje mu jakiś właściwości?
Ale po co i kiedy tego mam używać?
klasa

Kod

<?php
class Dog{
    public $name;//atrybut przechowujący imię psa

    /*konstruktor*/
    public function __construct($name){
        $this->name = $name;
    }
    public function roar(){
        echo 'chał chał';
    }
    //ciach
}
?>

obiekt

Kod

<?php
require('class.dog.php');
$reksio = new Dog('Reksio');
echo $reksio->name; //atrybut "name" publiczny, więc wyświetlone zostanie 'Reksio'
$reksio->roar(); //metoda roar() publiczna, więc wyświetlone zostanie 'chał chał'
?>

[darko]

~cykcykacz jeśli chodzi o wymagania pracodawców na stanowisko młodszego programisty to najlepiej byłoby zorientować się samemu studiując i porównując aktualne oferty pracy. Takich portali jest wiele, z większych np. infopraca.pl, pracuj.pl czy gazeta.praca.pl Rynek zmienia się niemal z miesiąca na miesiąc, są jakieś ogólne tendencje, ale jest to a tyle dynamiczna dziedzina wiedzy, że wymagania stawiane pracownikom - przykładowo - sprzed trzech miesięcy - teraz mogą być już nieaktualne. Może to, co dalej napiszę nie będzie przyjemne, ale ja, osobiście gdybym nie był w stanie w ciągu około dwóch lat opanować jakiegoś wiodącego na rynku rozwiązania (frameworka) w stopniu umożliwiającym w miarę swobodne poruszanie się w nim oraz poprawne implementowanie przynajmniej podstawowej funkcjonalności (mam na myśli operacje CRUD + realizacja standardowych zadań od pracodawcy) zgodnej z architekturą frameworka, to po prostu zastanowiłbym się czy to jest obszar działalności twórczej, w której mogę się sprawdzić. Mówiąc bez ogródek: zastanawiałbym się czy nadaję się na programistę. To jest niestety (albo i stety) jeden z zawodów, obok prawnika czy lekarza, który wymaga ciągłego rozwoju i nauki w tempie przynajmniej pozwalającym śledzić aktualne trendy na rynku, który jest maga-dynamiczny. Rozwiązania sprzed kilku miesięcy są już przestarzałe. Trzeba dużo czytać, śledzić różnego rodzaju nowinki, nie zamykać się w tylko jednym języku programowania, po prostu trzeba być z tymi zmianami na bieżąco jeśli myśli się poważnie o swojej przyszłości jako programista.
Odnośnie "przyśpieszenia nauki", to mogę jedynie podzielić się swoimi doświadczeniami. Uważam, że ucząc się programowania obiektowego trzeba mieć zawsze świadomość faktu, że pisząc kod obiektowy próbujemy naśladować rzeczywistość, która nas otacza. Na tym polega programowanie obiektowe (pomijając pewien stopień abstrakcji, z jakim mamy do czynienia przekładając rzeczywistość na taki czy inny język programowania). I z tą myślą w głowie jest dużo łatwiej zachować właściwy logiczny porządek (hierarchia obiektów jak najbliżej rzeczywistości). Moje początki, zanim jeszcze powstała jakakolwiek linijka kodu, wyglądały tak, że najpierw powstawał pewien szkic, który modelował jeden wielki problem do rozwiązania na poszczególne małe podproblemy, następnie każdy z tych podproblemów dzieliłem na ileś tam klas, z których każda miała pewną określoną rolę i stanowiła w miarę, jak to tylko było możliwe - niezależny byt. W ten sposób powstawał mój plan działania. Na końcu siadałem do właściwej części - czyli pisania kodu z planem w ręku. Pozwoliło mi takie podejście oszczędzić mnóstwo czasu, a moje projekty z czasem stawały się zbiorem całkiem niezłej "narzędziówki", z której korzystam jeszcze do tej pory i wiele razy uratowała mi projekt (IMG:style_emoticons/default/smile.gif) (no może niedosłownie, ale oszczędziłem bardzo dużo czasu). Wartością dodaną takiego podejścia było to, że dzięki takiemu sposobowi programowania wyrobiłem sobie nawyk planowania i analizowania problemów, które mój kod ma rozwiązywać, dodatkowo studiując którąś już z kolei książkę o wzorcach zauważyłem, że praktycznie większość z nich używałem do tej pory nie zdając sobie tego sprawy. Dzięki nauce wzorców udało mi się tylko tę całą wiedzę uporządkować i poznać jeszcze kilka ciekawych rozwiązań znanych mi wcześniej problemów. Tak czy siak szczerze życzę powodzenia w dalszej edukacji i sukcesów zawodowych.