Początki pracy programisty Opcje

[jerzyk308]

Witam, mam 25 lat i z zawodu od kilku miesięcy jestem inżynierem elektrykiem. Opiszę w skrócie moją sytuację.
Wbrew powszechnej opinii (czytaj: propagandy sukcesu) nie jest wcale łatwo znaleźć w tym zawodzie zatrudnienie na dobrych warunkach. Chodziłem po firmach, wszyscy tylko pytali o "doświadczenie". W ogłoszeniach na jedno miejsce często było 50-100 chętnych. Rzeczywiście "brak w Polsce inżynierów"...Siedzę na badziewnym stażu (niekoniecznie związanym z zawodem) za 800 złotych, który skończy się za 3 miesiące, jak przyjmą na stałe to dorzucą najwyżej drugie tyle, choć raczej nie przyjmą. Poza tym trochę dorabiam na korepetycjach z matematyki i elektrotechniki. Są oczywiście koledzy pracujący "na poważnie" w tym zawodzie, ale albo decydowało o tym szczęście, albo ktoś z rodziny prowadzący np. biuro projektowe czy nawet hurtownię elektryczną. Obserwuję jednocześnie o wiele lepszą sytuację znajomych, którzy wykonują pracę programisty i o ich sukcesach decydują wyłącznie umiejętności i doświadczenie.

Jestem dość wszechstronnym człowiekiem o wielu zainteresowaniach. Całe życie w szkole byłem generalnie dobry z przedmiotów ścisłych i wśród moich zainteresowań jest także pisanie programów. Na studiach też miałem trochę z nim do czynienia: Delphi, C (na elektronice przy systemach mikroprocesorowych 8051 i AVR), C++. W domu teraz bardzo dużo klepię. Samego PHP uczę się od 3-4 miesięcy i poważnie zastanawiam się nad podjęciem (za kilka miesięcy jak ten staż mi się skończy) pracy jako programista PHP. Myślę w dalszej perspektywie o Javie (i certyfikacie SCJP, do którego już zakupiłem podręcznik). Jestem sumienny i bardzo dużo się uczę tego wszystkiego, bo może nie mam innego wyjścia (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

Widzicie, ze jestem w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Po bardzo ciężkich studiach płacą mi "jakby chcieli dać w mordę" ("Dzień Świra" się kłania (IMG:style_emoticons/default/smile.gif) ). Czy ktoś z Was już był w podobnym położeniu? Czy mam jakieś szanse bez wykształcenia informatycznego na pracę programisty? Narazie nie mam "doświadczenia" w tym zawodzie. Czy łatwo je zdobyć?

Ten post edytował jerzyk308 14.03.2011, 02:31:24

[jerzyk308]

Wpadłem tu zapytać o ewentualne szanse w zawodzie programisty PHP nie spodziewając się opisu nie wiadomo jakiej świetlanej przyszłości, ot chodziło mi o zwykłą opinię. Wiem, że i programista musi mieć dużo wiedzy oraz ciężko pracować. Wciąż daleko mi do podjęcia tej decyzji, raczej zostanę w zawodzie. I w nim też chcę ciężko pracować. Cały czas wierzę w znalezienie przeze mnie pracy zgodnej z zainteresowaniami, z czasem uzyskanie uprawnień budowlanych, a może i otwarciu własnej firmy. W końcu niejednemu się to udało. Oczywiście spodziewałem się, jak to bywa na forach internetowych, że część postów będzie utrzymanych w tonie moralizatorskim, bo przecież niektórzy nie potrafią inaczej oprócz mędrkowania. Poradzę sobie bez czytania morałów od innych.

Stary, strzeliłeś sobie w kolano z tymi studiami, bo albo się idzie na studia zaoczne i szuka roboty na dzień dobry jako pan złota rączka lub od razu się rzuca jako klepacz kodu do firmy która by chciała wyszkolić sobie programistę, albo olać studia i samouk.

Jak wyobrażasz sobie np. wyrobienie uprawnień budowlanych w SEPie bez wyższego wykształcenia (albo technikum, do którego nie chodziłem)?

jerzyk308, nie zrozum mnie źle, ale brzmisz trochę jakbyś był jedynym studentem, który miał co na studiach robić.

Może na takich studiach jak zarządzanie&marketing czy innych oferowanych przez uniwersytety łatwiejsze jest podjęcie pracy. Mam znajomych z politologii, którzy trzy razy w semestrze chodzili na ćwiczenia i zaliczali na 5. Koledzy z zarządzania mogli dorabiać sobie w bankach czy gdzie indziej, bo od 4-go roku mieli zajęcia tylko 2-3 dni w tygodniu i połowa z tego to nudne wykłady, które można sobie olać. Polibuda to nie ten kaliber studiów. U nas chodzenie w kratkę na ćwiczenia i laboratoria nie przechodziło. Taka prawda. Nie marudzę, tylko moja doba, podobnie jak każdego innego studenta trwała 24 godziny. Jeden musiał robić na studiach mniej, drugi więcej. A na wyjście do kina z dziewczyną czy na rower też musiał być czas. Dwadzieścia kilka lat ma się raz w życiu.

@Daiquiri, gdzie widzisz postawę roszczeniową w moich zdaniach, bo nie rozumiem? Staram się tylko patrzeć jak najszerzej na rynek pracy, który łatwy nie jest. Oczywiście nie wszyscy pracujący w moim zawodzie dostali robotę po znajomości czy koneksjach rodzinnych, opisuję tylko że dużo łatwiej jest gdy się to ma. A brak tego nie skreśla, tylko sprawia, że jest trudniej o pracę. Nie mam poczucia straconego czasu. Nie narzekam, tylko staram się jakoś dopasować do istniejącej rzeczywistości (jednak coraz lepszej).

PS. Skoro jesteś pasjonatem swojej dziedziny i nauki, dlaczego nie próbowałeś "załapać" się jako np. doktorant itd. ?

Też nie jest to takie proste, choć spróbuję pójść od października na studia doktoranckie. Jednak trzeba je łączyć już wtedy z pracą (łatwiej, bo zajęcia są w weekendy), a stypendia wypłacane przez uczelnie są raczej mizerne. Ale będę próbował.

@nasty właśnie dziś gadałem z szefem firmy programującej PLC i jest szansa. Myślę, że w końcu się uda (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

Ja Ci mogę z całego mojego serdecznego serca polecić zainteresować się automatyką, ja w najbliższym czasie chce się w końcu przerobić na programistę mikrokontrolerów, mikroprocesorów.

Również i to biorę pod uwagę (IMG:style_emoticons/default/smile.gif)

Ten post edytował jerzyk308 15.03.2011, 14:22:22