Kilka pytań o praktyczne zastosowanie programowania obiektowego Opcje

[Zagiewa]

Witam. Dopiero wchodzę w programowanie obiektowe i choć oczytałem się już trochę, wiele poradników dostępnych w internecie opisuje obiektowość w sposób teoretyczny nie pokazując jak można go wykorzystać w praktyce dlatego też mam parę pytań, które nie dają mi spokoju.

1. Tworząc klasy powinno się je trzymać w tym samym pliku co całość kodu czy najlepiej jest utworzyć nowy plik zawierający tylko klasy, a następnie je includować w plikach w których będziemy z tych klas korzystać?
2. Jeśli utworzymy klasę to tworzenie do niej obiektów za pomocą np. formularzy jest proste (przynajmniej teoretycznie) natomiast jak zapisywać obiekty do bazy danych? zapisujemy samą nazwę obiektu czy należy zapisać nazwę wraz ze wszystkimi właściwościami tego obiektu? Np. mamy klasę o nazwie prostokąt. Właściwościami będzie bok_a i bok_b. Tworzymy nowy obiekt o nazwie pierwszy_prostokat i nadajemy mu właściwości bok_a=5 i bok_b=10 jak powinien wyglądać rekord gdy zapiszemy ten obiekt do bazy? bo mi przychodzą do głowy taki zapis:

id. || nazwa || bok_a || bok_b
1 || pierwszy_prostokat || 5 || 10

3. Czy nawet w przypadku prostych skryptów warto używać obiektowości? Dajmy na to tworząc księgę gości to ilość kodu niezależnie czy użyjemy kodu strukturalnego czy obiektowego jest niemal taka sama. Jeśli chodzi o czytelność jest też podobnie bo skrypt ogólnie jest prosty. Sposób zapisywania do bazy jest identyczny zmienia się co najwyżej struktura tabeli. Więc nasuwa się pytanie - jak pisać?

[thek]

Odpowiedź równe prosta - zwalniania zasobów przydzielonych konstruktorem. Dla wielu wyda się to dziwne, skoro istnieje Garbage Collector.Tu jest jednak pułapka. Wielokrotnie zachodzą sytuacje gdy pewne obiekty zawierają inne obiekty a te z kolei inne obiekty prowadzące do kolejnych. GC potrafi się w takich sytuacjach "wywalić" i zostawić w pamięci śmieci. Po prostu może czegoś nie zgarnąć do usunięcia. Taki zombie... Nie żyje, a jednak jest (IMG:style_emoticons/default/winksmiley.jpg) O ile w PHP nie jest to łatwo zauważalne, tak w językach kompilowanych potrafi napsuć krwi. Szczególnie ważne jest to w dynamicznym przydziale pamięci. Jeśli pole jest tylko wskaźnikiem (adresem elementu) na obszar pamięci, to jego skasowanie powoduje nie usunięcie całej danej z pamięci, ale tylko utratę wskaźnika, bez dotykania tych danych. Jeśli obiekt jest tymczasowym tylko w pętli, to z każdym jej przebiegiem z pamięci ucieka nam obszar równy jej długości. Kilkadziesiąt tysięcy cykli i nagle program zająć może kilkadziesiąt MB, choć używa tak naprawdę kilkuset kilobajtów. Destruktory właśnie odpowiadać mają za zwalnianie pamięci w odwrotnej kolejności niż przydzielał ją konstruktor by uniknąć wycieków. To jest jego główne zadane, ale nie tylko. Często stosuje się parę konstruktor-destruktor do działania na zmiennych statycznych. Takim banalnym przykładem jest licznik obiektów. Konstruktor inkrementuje zmienną statyczną mającą być licznikiem obiektów. Bo przecież do takiej mają dostęp wszystkie obiekty tej samej klasy. Destruktor tę zmienną dekrementuje. Dzięki temu patrząc na zmienną statyczną, wiemy w każdej chwili ile instancji danej klasy siedzi w pamięci.