Poziom szkolnictwa, zarobków etc. Opcje

[Kocurro]

Ehh - popatrzcie drodzy koledzy i koleżanki, Wy którzy urodziliście się przed pamiętnym rokiem zmian 1984 ... co się dzieje z tymi co są urodzeni od 1984 w górę ... i popatrzcie, pomyślcie czy Wy będąc w 7, 8 klasie szkoły podstawowej mając 14, 15 lat - także robiliście takie błędy, także mieliście problem z napisaniem o co Wam chodzi ?

Zaczynam się obawiać, że jednak ten Czarnobyl zaszkodził społeczeństwu Polskiemu. I nawet jeśli uznacie to za obrażanie kogokolwiek - mówi się trudno. Po prostu chcę powiedzieć, że źle z naszą kochaną Ojczyzną będzie jeśli w przyszłości to młode pokolenie będzie musiało wziąć na swoje braki los tego wielokrotnie krzywdzonego w historii kraju. Jeśli ta tendencja się nie zmieni to chyba lepiej by nas rosjanie napadli i podbili wtedy przynajmniej będziemy mogli się łudzić, że źle nam się dzieje z powodu tych złych rosjan a nie z powodu poziomu naszych młodszych rodaków .

A jeśli ktoś się czuje urażony tym co napisałem - trudno albo zaczniemy mocno napiętnować debilizm i dysmózgowie albo obudzimy się w ręką w nocniku a głową w szambie ...

pozdrawiam,
Łukasz

[paaax]

Cóż, rozwinęła się dosyć ciekawa dyskusja. Ja w tym roku skończyłem liceum i rozpoczynam studia, więc wiedzę na temat tego, co dzieje się w szkole mam całkiem świeżą. Pamiętam, że kiedy rozpoczynałem liceum, ktoś na szkolnym forum nazwał nasz rocznik ('89) szambem. Wtedy mocno mnie to zirytowało, ale z perspektywy czasu widzę, że sporo było w tym racji. Nie wiem jak było kiedyś, bo nie jestem w stanie ocenić, czy przeszłość szkolnictwa nie jest nazbyt często wyolbrzymiana, ale obecnie wskazałbym dwa główne problemy. Pierwszy i najważniejszy - bardzo mało młodych ludzi posiada autentyczną chęć nauki, niewielu czerpie przyjemność ze zdobywania wiedzy. Co z tego, że większość idzie na studia, skoro wielu już dziś myśli jak się nie napracować, aby te 5 lat jakoś zleciało. Wielu moich znajomych wybrało studia na politechnice, bo wszędzie słyszy się, że brakuje specjalistów. Problem w tym, że oni nie mają chęci zostać specjalistami w danej dziedzine. Ich jedyny cel to dotrwać do końca. Kombinować, jak zarobić najwięcej, ucząc się jak najmniej. Co więcej, wśród młodych ludzi widoczna jest niezrozumiała dla mnie megalomania. Dobrze to jest widoczne na przykładzie nauki programowania - niektórzy przeczytają jedną książkę, zrobią kilka przykładów i ogłaszają się jako zleceniobiorcy. Brak im profesjonalizmu i autorefleksji nad własną wiedzą. Większość uważa się za ludzi sukcesu i jednocześnie pogradza innymi. Inną sprawą jest też wiedza ogólna. Wiadomo, że cięzko być specjalistą w wielu odległych od siebie dziedzinach, ale każdy, kto chce się określać mianem intelektualisty, powinnien posiadać choćby podstawową wiedzę o świecie, a przede wszystkim nie ograniczać się. Dla mnie zarówno humanista, który nie potrafi wykonać prostych obliczeń, czy rozwiązać najprostszych zadań, jak i informatyk, który czytanie książek zakończył w podstawówce, nie może być nazwany intelektualistą. Wiem, że sporo tu uogólnień, ale w końcu obraz całego młodego społeczeństwa widziany jest jako uogólnienie.
Drugą równie ważną sprawą jest poziom szkolnictwa. W moim mieście jest słaba uczelnia. Idą do niej ludzie, którzy nie dostali sie do innych, lepszych szkół. Dla większości moich znajomych jest to ostateczność. Idą tam niejako z musu, z nadzieją, że kiedyś będą mogli się przenieść. Problem w tym, ze później 80% nauczycieli w miejskich szkołach jest z tej właśnie uczelni. Jak tacy ludzie mają czegokolwiek nauczyć? Nie wiem, czy to sprawia poziom uczelni, czy podejscie do nauki (a pozniej do nauczania) ludzi tam studiujących, ale poziom ich wiedzy jest często tragiczny. Pamiętam jak w 1. klasie mieliśmy studentów na lekcji. Nasz matematyk zadawał nam pytania z jakiegoś działu, na które my nie znaliśmy odpowiedzi. Później te same pytania zadał studentom - też nie wiedzieli. Problem w tym, że my byliśmy w 1. klasie liceum i poznaliśmy odpowiedzi na kolejnych zajęciach, a oni przygotowywali sie do nauczania innych. Smutne jest jak widzi sie pozniej, ze nauczyciel wie mniej od uczniow. Albo jak sam nauczyciel przyznaje, że wybrał taki zawód, bo nie dostał się na medycynę. Z takim systemem nie da rady osiągnąć wysokiego poziomu nauczania. Weźmy inny fakt. W ciągu trzech lat liceum wymagania maturalne i forma samego egzaminu zmieniła się co najmniej 3 razy, choć w 3-letnim cyklu nie powinniśmy mieć żadnych zmian. Często sami nauczyciele nie wiedzieli, czy coś w końcu obowiązuje na maturze, czy nie. Takie zamieszanie nie służy nikomu, a tracą na tym przede wszystkim uczniowie.
Co do ogólnego "poziomu" młodego pokolenia - w epoce Internetu, portali społecznościowych, tego - jak ktoś wcześniej pisał - internetowego ekshibicjonizmu, ujawniły się pewne zachowania, których nie było wcześniej, a na które podatne są przede wszystkim najmłodsi, ludzie, którzy dopiero wchodzą w dorosłość i którzy powielają pewne zachowania bez refleksji nad ich sensem (dotyczy to choćby opisów na gg, blogów, wrzucania zdjęć na portale typu fotka). Chociaż to nie tyczy się tylko młodzieży, naszaklasa.pl udowodniła, że także wielu starszych ludzi ma potrzebę pokazania się światu i wykreowaniu własnego, lepszego ja. W dobie internetu głupotę, czy też patologiczne zachowania po prostu łatwiej dostrzec i łatwiej się z nimi spotkać, bo występuje obok zachowań normalnych, a wielu wręcz się z nimi obnosi. Nie jest to dobre, ale co zrobić, na siłę przecież nikogo sie nie zmieni. Może nasze młode pokolenie nie przedstawia się zbyt korzystnie, ale przecież są wśród nas ludzie, których istnienie nie ogranicza się do piątkowej imprezy czy wpisów na photoblogu. Być może jest ich nie mniej niż dawniej. Po prostu świat się zmienia, a ludzie mają różne potrzeby. Niektórzy lubią zdobywać wiedzę, a inni nowych znajomych na naszejklasie.