Powrót to historii Opcje

[Puciek]

Musze się jakoś wyżalić/wyplakac wiec zrobie to publicznie bo nie mam komu.... Jeżeli moderatorzy uznają że nie ma tego być to del bez ostrzeżenia....



Wszystkie moje smutne posty obijały się o to że nie mam ojca, nie miałem go od małego. W szkole nie mam raczej przyjaciół, nawet znajomych tylko "klientów". Taki znudzony ciągnąłem sie przez ostatnie 3 lata, aż rok temu poznałem Ule... Kochałem ja, ona mnie też.... Jednak piękna miłość musi skończyć się tragicznie, Ula zginęła w wypadku samochodowym... Wtedy opuściły mnie wszystkie [niewielkie] siły jakie ona mi dawała... Raz podciąłem sobie żyły , odratowali mnie....

Ostatnio załapałem pracę jako twórca skryptu tylko ostatnio straciłem kompletnie wszsystkie siły i nie mam sił zeby to napisac a na niedzielę ma wswszystko być... Jeszcze od niedzieli do wotrku rano byłem w szpitalu na zatrucie pokarmowe....

A teraz bez sił, bez celu i bez planu na przyszłość na dno się staczam....

[lisu]

Zgadzam się z Tobą DeyV.
Tak z 2-3 lata temu też miałem totalną dolinę psychiczną (m.in. dlatego, że ludzie od zawsze się ze mnie brutalnie śmieja oraz to, że mnie gnębili jako kota), i tak jak napisałeś, użalałem się nad sobą, zamykałem się w sobie.

Ja sobie poradzilem z tym uczac sie bardzo duzego dystansu do wszystkiego.
Podstawowka, 1 i2 klasa dala mi w kosc (mialem 30km do szkoly+PKS) I ten dystans w codziennym zyciu bardzo mi pomaga, nie pozwala sie zdolowac (juz 3 lata nie mialem dola), nie mam urazy do kogos. Jesli sie denerwuje to tylko tak 'zewnetrznie'. Wewnetrznie mam czyste sumienie, nie meczy (powraca) cos co zle zrobilem, nie snia mi sie koszmary (mysle ze pewnie to ma jakas 'mądrą' nazwa psychologiczna). Poza tym zeby nie miec czasu nawet na rozmyslanie polecam jakis wysilek fizyczny lub jakies hobby, np ja lubie pogrzebac przy rowerze, aucie, polutowac jakis ukladzik el, pomimo ze sie na tym nie znam. Mala rzecz a cieszy.