Powrót to historii Opcje

[Puciek]

Musze się jakoś wyżalić/wyplakac wiec zrobie to publicznie bo nie mam komu.... Jeżeli moderatorzy uznają że nie ma tego być to del bez ostrzeżenia....



Wszystkie moje smutne posty obijały się o to że nie mam ojca, nie miałem go od małego. W szkole nie mam raczej przyjaciół, nawet znajomych tylko "klientów". Taki znudzony ciągnąłem sie przez ostatnie 3 lata, aż rok temu poznałem Ule... Kochałem ja, ona mnie też.... Jednak piękna miłość musi skończyć się tragicznie, Ula zginęła w wypadku samochodowym... Wtedy opuściły mnie wszystkie [niewielkie] siły jakie ona mi dawała... Raz podciąłem sobie żyły , odratowali mnie....

Ostatnio załapałem pracę jako twórca skryptu tylko ostatnio straciłem kompletnie wszsystkie siły i nie mam sił zeby to napisac a na niedzielę ma wswszystko być... Jeszcze od niedzieli do wotrku rano byłem w szpitalu na zatrucie pokarmowe....

A teraz bez sił, bez celu i bez planu na przyszłość na dno się staczam....

[Nalfein][WR]

To przynajmniej zacznik pisać pamiętnik. Na początku nie będzie ci się chciało, ale jak się wciągniesz może stać się Twoim sposobem na wyrzucenie z siebie tego wszystkiego. Po pewnym czasie jak będziesz w dobrym humorze przeczytasz to co już napisałeś i sam się będziesz dziwił jak mogłeś tak rozpaczać. Zacznij pisać, robić coś co lubisz, potrafisz. A z pasją chęci przyjdą same - zobaczysz (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/smile.gif)

Jeśli chcesz, mogę Ci podrzucić co nieco materiałów na temat (para)psychologii i bioterapii. Jeśli historia zapodana przez scannera nie wzbudziła jeszcze w Tobie refleksji to po przeczytaniu tego na pewno docenisz jak ważny w życiu jest optymizm. Stosowanie odpowiednich technik autosugestii może pomóc także Twojemu organizmowi, gdyż pozytywnymi myślami po prostu pobudzasz swoje wnętrze do działania. Jeśli będziesz w to wierzył, możesz nawet wyleczyć się z ginekomastii - wprawni potrafią bez problemu regulować swoją gospodarką hormonalną. O tym jaki wpływ ma optymizm na leczenie raka chorób zapewne słyszałeś. Podobnie jest z innymi długotrwałymi chorobami. Człowiek ma na nie wpływ, podświadomy, ale jak najbardziej ma. Wystarczy chcieć, wyznaczyć sobie cele i dążyć do ich realizacji.

Moja mama miała guza wielkości pięści na jajnikach, groziła jej ciężka operacja. Bała się, że zostanie na stole, a musi jeszcze wychować dzieci itp.... i nie poszła. Postanowiła odczekać i zobaczyć, czy cysta będzie rosnąć czy się ustabilizuje. Po roku okazało się że guza nie ma. Lekarz mówił, że się musiał się strasznie pomylić. A USG są, inny lekarz tłumaczy, że ktoś musiał przez nieuwagę podmienić klisze. Tak, kilkanaście jednocześnie. Zdaniem mamy - wymodliła się. Ktoś inny mógłby to nazwać "cudem". Inny zaś dziwnym przypadkiem...

Mógłbym Ci także podać kilka przykładów z mojego życia. Też nie miałem wesoło, stres towarzyszył mi na każdym kroku, ba, nawet przez pewien czas się jąkałem. Rodzina staroświecka, ograniczona w poglądach i ambitny syn, który zdał do szkoły 40 km od domu. Wstawanie o piątej i gonienie za pks-em, który jakoś nie miał zamiaru zatrzymywać się tam gdzie trzeba (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/smile.gif) W szkole ciężko, miastowi mają trochę inne podejście, wtedy miałem trudno się zaadoptować. W domu jestem często dopiero po 18. Ani już gdzie wyjść, bo przed starszymi trzeba się spowiadać ze wszystkiego. Na akademik czy kawalerkę w K-cach póki co nas nie stać....

Jeszcze rok temu szukałem pomocy i byłem w podobnej sytuacji jak Ty teraz - pomogła mi wiara w siebie i pasja. Było programowanie, ostrzejsza muzyka, teraz wciąga mnie psychologia, którą chyba także będę studiował, tak dla własnej satysfakcji (dwa kierunki - co to dla mnie ;P), zimą zaś spodobało mi się szuranie wszystkimi częściami ciała po śniegu na Radarc'ach mojego kumpla i już zbieram na własne funcarvery (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/smile.gif) Za jakieś pięć lat odkładania kieszonkowego powinienem już mieć na HCX-y z Makro (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/winksmiley.jpg)

Puciek, generalnie weź się w garść (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/smile.gif) Wiem, że to nie takie proste (bo jak o tym wszystkim zapomnieć?!?), ale są sposoby. Mogę podesłać Ci trochę materiałów o tym, w jaki sposób można zmienić (właściwie to przeprogramować (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/tongue.gif) ) swoją psychikę, zmienić swoje nastawienie i nie wracać do tego co było. Tylko musisz chcieć się zmienić i uwierzyć w siebie. Pewności nabierzesz z czasem, jak już zobaczysz jak wszystko dziwnym trafem będzie się układać dokładnie po Twojej myśli (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/smile.gif)