Włączanie plików + autoloader, chętnie bym posłuchał ciekawych pomysłów Opcje

[hawk]

Problem stary jak świat: system wymaga włączenia sporej liczby plików i zarządzanie tym jest upierdliwe. Do tego nie należy włączać więcej kodu niż potrzeba, a najlepiej zrobić jakieś lazy load.

Oczywiście, technik jest wiele:

1) require_once rozsiane po plikach, najlepiej poprzedzone jakąś stałą, np. require_once ROOT_DIR . '/foo/Foo.class.php';

2) Prado: deklarujemy namespacy - np. za pomocą funkcji using(), co dodaje nam ścieżki do include_path, a potem niech php znajdzie klasę.

3) Autoloader + mapa (nazwa klasy => ścieżka do pliku); autoloader wczytuje mapę i na jej podstawie jest w stanie znaleźć każdą klasę

Są jeszcze jakieś inteligentne sposoby? Dobry mechanizm powinien być odporny na "przemeblowanie" struktury plików (np. chcemy połączyć kilka klas w jeden plik).

BTW, włączanie plików bez klas (tylko funkcje i kod) jest gorsze, bo nie ma tego czegoś, czego można szukać po plikach... kolejna zaleta OOP? (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/winksmiley.jpg)

[hawk]

@bela_666: Takie rozwiązanie na pewno pasuje do javy, ale czy pasuje do php? Wszystko rozbija się o wydajność. Trzeba te importy przeczytać, pozamieniać na slashe, znaleźć katalogi, wczytać pliki... Owszem, mamy classpath (tzn. include_path (IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/winksmiley.jpg) ), ale w php jest to kosztowna (IMHO, nie robiłem testów) opcja, bo szuka po dysku przy każdym requeście. A przecież nie pozbędziemy się bibliotek, które nie stosują się do naszego standardu (smarty, adodb, ...). Czyli classpath się rozrasta.

Do tego, w php opłaca się wczytywać tylko te pliki, które są niezbędne. W javie nie ma tego problemu, bo wczytujesz raz i masz spokój. W php starasz się zminimalizować ilość operacji dyskowych na jedno żądanie.

W javie importy i w ogóle pakiety są potrzebne, bo 2 klasy w różnych pakietach mogą mieć tą samą nazwę i nie jest to problem. W php taka sytuacja jest niedozwolona, więc i pakiety są niepotrzebne (tak naprawdę jest to zabronione właśnie dlatego, że nie ma pakietów, ale skutek jest ten sam).

W javie z importami jest jeden problem: w pewnym momencie robi się ich zbyt dużo i upraszczamy sobie życie pisząc import java.util.*. W php jest to nie do przyjęcia - za dużo niepotrzebnie włączanego kodu. Więc nie muszę się martwić o unikalność com.example.hawk, bo to i tak nic mi nie daje.

@Imperior: sens regexpów zależy od tego, czy będą one szybsze niż wymienienie wszystkich klas. Czyli od wydajności.

Podsumowując, idealnie chciałbym mieć:
- nie muszę w swoich plikach php pisać require_once, przypominać sobie gdzie są potrzebne klasy, oraz upewniać się że nie pominąłem potrzebnego interfejsu
- mogę obsługiwać zewnętrzne (nie moje) biblioteki tak samo (tzn też bez pamiętania o require_once smarty)
- mogę w trakcie developmentu zmienić strukturę moich plików z klasami, przenieść do innych katalogów, itd. bez poprawiania mojej aplikacji
- mogę zmienić coś w n-tej dystrybucji pakietu bez obawy, że kod użytkowników nie znajdzie mojej klasy
- włączane są tylko te klasy, które są aktualnie potrzebne, i narzut czasy wykonania jest minimalny