[C++/Java]Przechowywanie parametrów aplikacji graficznej Opcje

[MateuszS]

Witam, mamy taką często sytuację że w programie graficznym mamy coś takiego jak "Opcje", "Parametry" czy coś w tym stylu. Wpisujemy je np. w różnych inputach, textareach, radio buttonach a potem zapisujemy ustawienia. Dostęp do tych ustawień musi być z całego programu, z każdej klasy, która ich wymaga. Często jest tak że te klasy są gdzieś bardzo głęboko w hierarchii i nieodpowiednim jest pisanie czegoś takiego

Kod

//taki glupi przyklad
options = UI->getOptions();
UI->dom->parter->pokoj->krzeslo->setOptions(options)

Wiem że takie rozw. jak powyżej jest nieeleganckie i łamie zasady programowania obiektowego. Drugim rozwiązaniem może być przechowywanie tych ustawień w klasie statycznej i prosty dostęp za pomocą Opcje::parametr1. Jednak to mimo że wygodne, ponoć też jest niepoprawne (zalatuje zmiennymi globalnymi rodem z C).

Jaki jest wg Was najlepszy sposób na przechowywanie i przekazywanie tych danych? Lub ogólniej, jeżeli klasa "krzesło" (z powyższego przykładu) potrzebuje jakiejś danej z klasy "UI", to jak mu ją przekazać w najbardziej elegancki sposób?

Pozdrawiam

Ten post edytował MateuszS 22.11.2013, 19:27:45

[lukasz1985]

Cytat
Chodzi o to, ze kazdy element UI przetrzymuje referencje do rodzica, czyli "krzesła zna pokój"" w ktorym się znajduje, "pokój" zna "dom" a "dom"


Ale czy przypadkiem wtedy nie mamy wężyka w drugą stronę?

Właśnie nie. Zapomniałem powiedzieć o kilku sprawach.
Wyobraź sobie taki układ klas (pisane łamaną Javą):

[JAVA] pobierz, plaintext 
class Kompozyt{
  Kompozyt rodzic;
  UI ui; // Ui do którego należy ten kompozyt
  Kompozyt pobierzRodzica() {
    return rodzic;
  }
 
  Lista<Kompozyt> dzieci = new Lista<Kompozyt>(); //Lista kompozytów - dzieci
 
  protected void  dodajDziecko(Kompozyt noweDziecko) {
     dzieci.dodaj(noweDziecko);
     noweDziecko.ustawRodzica(this);
  }
 
  void ustawRodzica(Kompozyt nowyRodzic){
    rodzic = nowyRodzic;
  }
 
  void ustawUI(UI noweUI) {
    ui = noweUI;
  }
 
  UI pobierzUI() {
    Kompozyt biezacyRodzic = this;
    do{
      if (biezacyRodzic instanceof UI) {
        return (UI) biezacyRodzic; // rzutowanie typów
      } else {
        biezacyRodzic = biezacyRodzic.pobierzRodzica();         
      }
 
    } while(biezacyRodzic != null); // przerwanie pętli jeśli rodzic jest null.
  }
 
 
}
 
class UI extends Kompozyt {
  Ustawienia ustawienia;
  Ustawienia pobierzUstawienia(){
    return ustawienia;
  };
 
  @Override     // metoda nadpisana
  void dodajDziecko(Kompozyt dziecko) {
    super.dodajDziecko(dziecko); // wywołanie tej samej metody klasy kompozyt
    dziecko.ustawUI(this);
  }
};
 
class Krzesło extends Kompozyt{};
 
class Dom extends Kompozyt{};
 
 
// A teraz kod który operuje na tych klasach
public static void main(String[] args) {
  UI ui = new UI();
  Dom dom = new Dom();
  Krzesło krzesło = new Krzesło();
  ui.dodajDziecko(dom);
  dom.dodajDziecko(krzeslo);
 
  boolean test = (ui == dom.pobierzUI()); // Zwróci true; 
 
}
 
[JAVA] pobierz, plaintext 

Chodzi o to, że teraz każdy obiekt może wywołać UI, kiedy tego będzie potrzebował, jedynym warunkiem jest to, że gdzieś w tej hierarchii obiektów w kompozycji musi być obiekt typu ui, bo na przykład gdyby użyć tego kodu:

[JAVA] pobierz, plaintext 
public static void main(String[] args) {
 
  Dom dom = new Dom();
  Krzesło krzesło = new Krzesło();
 
  dom.dodajDziecko(krzeslo);
 
  boolean test = (null == dom.pobierzUI()); // Zwróci true; 
 
}
 
[JAVA] pobierz, plaintext 

Więc tutaj nie ma wężyków i nie ma modułu w globalnej przestrzeni.



Co do twojej koncepcji i Qt - nie znam Qt ale pytanie brzmi: kiedy będziesz potrzebował dostępu to ustawień?
Chodzi o to, ze mógłbyś nadpisać metody, a pewnie takie są, które są wykonywane w momencie dodawania elementów do okna lub rodzica - kontenera lub podczas wyświetlania. I w nich wykonywać kod odpowiedzialny za odczytywanie ustawień. W twoim przypadku punkt musiałby dziedziczyć po czymś takim ja QWidget i nadpisać jakąś metodę, która jest wywoływana w momencie dodania/wyświetlenia tego punktu - jaka to metoda - nie wiem - to znajdziesz pewnie w dokumentacji.








I jeszcze jedna prosta rada: jeśli masz n punktów w ramce, która jest w okienku to jeśli potrzebujesz iterować te punkty.. nie rób tego z poziomu okna.
Czyli nie rób czegoś takiego:

W klasie "Okno" zawierającej pole "ramka"
for(int i = 0 ..... i++) {
punkt = ramka->punkt[i];
... operacje na punkcie ...
}



postaraj się takie iteracje i tym samym wszystkie operacje zawrzeć w klasie która zawiera punkty bezpośrednio:



W klasie Ramka:
void metoda() {

for(int i = 0 ..... i++) {
punkt ->punkt[i];
... operacje na punkcie ...
}
}

W klasie Okno:
ramka->metoda();