Forum PHP.pl

> "Przed bitwą pod Grunwaldem spotykają się obie armie. Zadowoleni z tego,

> że się wzajemnie odnaleźli urządzają imprezkę. W krzyżackim obozie

wszyscy

> napierdoleni, klina klinem popychają, sytuacja trwa kilka dni. Pewnego

> poranka budzi się Wielki Mistrz Ulryk von Jungingen i odbierając podawaną

> mu flaszkę, pyta sługi:

>

> - Co to my dzisiaj mamy?

> - Dzisiaj ma być bitwa, Wielki Mistrzu...

> - O kurwa... - powiedział skacowany Mistrz przecierając twarz.

>

> Gdy już po paru głębszych Mistrz zaczął kontaktować, doszedł do wniosku,

> że zamiast wymordowywać się wzajemnie można by wystawić do walki po

jednym

> rycerzu z obu stron i wygra ta strona, której rycerz zwycięży. Nie będzie

> musiało tylu ginąć. Jak pomyślał - tak zrobił.

>

> Wysłali więc kolesia z dwoma mieczami  z poselstwem do Polaków. A tam...

> balanga na całego! Trzeba znaleźć Jagiełłę! Po pewnym czasie odnaleźli go

> w końcu najebanego w stogu siana. Przystał na wszystko co mu

> powiedzieli...

>

> Teraz trzeba wybrać odważnego do walki. Krzyżacy nie mieli z tym

większego

> problemu - wybrali oczywiście Zygfryda de Loewe - najmężniejszego z

> mężnych. Był to rycerz z drewna nie strugany. 3,80 wzrostu, 2,40 w

barach.

> Teraz trzeba znaleźć dla niego konia. Niestety, jakiego by nie

> przyprowadzili, to albo się załamywał albo Zygfryd kolanami o ziemie

> szorował... Sytuacja beznadziejna. Na szczęście Wielki Mistrz miał

> znajomości u Hannibala.

>

> -Masz tu ode mnie tego słoniokonia - na pewno będzie dobry.

>

> Rzeczywiście, teraz to Zygfryd nawet stopami ziemi nie dotykał. Kolejny

> problem to miecz: szukają i szukają, ale żaden nie jest dobry. Największy

> miecz jaki znaleźli w całych Prusach to Zygfryd w trzech palcach trzymał!

> To przecież bez sensu! Poszli więc do kowala, aby wykuł odpowiednie

oręże.

> Kowal wykuł najpotężniejszy miecz jaki istniał - siedmiometrowy! Zygfryd

> zważył go w ręku, jak machnął, to za jednym zamachem ściął 14 dębów! No,

> tym to mogę walczyć!

>

> Pozostała jeszcze zbroja. Jakiej by nie znaleźli to albo za mała, albo

> jakaś taka lekka... Ostatecznie stary znajomy kowal wykuł odpowiednią

> zbroję dla Zygfryda. Zajebista płytówka - pasowała jak ulał, zdobiona

> złotem i nader wszystko wytrzymała. Zygfryd był gotowy do walki.

>

> Tymczasem w obozie Polaków ten sam problem. Jagiełło szuka ochotnika, ale

> nikt się nie zgłasza. Król postanawia wziąć ich sposobem - polewa

> dodatkową porcję miodu (wiele razy). Niestety, nawet totalnie najebani

nie

> chcą walczyć. Jagiełło poszedł do starego druha - Zawiszy Czarnego.

> Niestety, ten nie był skory do opuszczania domu.

>

> - Ubrudzę się tylko, jeszcze może mi się coś stać... Daj mi spokój!

>

> Kolejny był Maćko z Bogdańca - ale ten również nie był chętny.

>

> - Tu Jagienka na mnie czeka, a ja się będę gdzieś po jakiś polach bitwy

> chędożył? Nie ma mowy!

>

> Następny Jurand - ale ten ma oczy wyjebane! BEZNADZIEJA! Załamany Król

> wziął sznur i poszedł do lasu się powiesić. Idzie i nagle widzi: jakiś

> kurdupel - metr dwadzieścia - konus taki, ubrany w marną skórzaną

> kurteczkę, z zardzewiałą szabelką u pasa, opiera się o drzewo i napruty

> jak worek... spawa. U Króla pojawiła się iskierka nadziei, takie małe

> światełko w tunelu. Podchodzi i pyta, czy ten się zgodzi na walkę.

>

> - No pewnie! - odpowiedział napierdolony totalnie głos. Nie był w stanie

> powiedzieć nic więcej.

>

> Teraz trzeba go wyposażyć. I tu problem. Jakiego konia by nie znaleźli,

to

> dla małego Polaczka olbrzym. Nie utrzymałby go nawet. Olali sprawę. Teraz

> miecz. Niestety, nawet najmniejszego nie był w stanie unieść. Wyluzowali.

> Jeszcze zbroja. Ale jakiej by nie przynieśli, to dla naszego bohatera jak

> dom wielka - popijawy by mógł w środku urządzać. Dali se siana. Zostawili

> mu tylko to co miał - cienką skórę i przerdzewiałą szabelkę. Na koniec

> poprosili tylko o jedno:

>

> - Po wszystkim możesz robić co chcesz, ale w dzień bitwy, na Boga,

przyjdź

> trzeźwy!

>

> Słonce wzeszło, obie armie stoją naprzeciwko siebie. Z szeregu

> krzyżackiego wyłania się wspaniały rycerz. Ale gdzie Polak?(IMG:http://forum.php.pl/style_emoticons/default/questionmark.gif) ... Szukają

> go i szukają. W końcu znaleźli - oczywiście napierdolony jak dzwonek.

Mimo

> to tanio skóry nie sprzedamy. Cucą go i wypychają.

>

> Na ugiętych nogach, zataczając się wychodzi na pole bitwy. Naprzeciw

niemu

> wielki Zygfryd de Loewe w błyszczącej złotem zbroi, z wykurwistym

mieczem,

> na potężnym słoniokoniu. Spina wierzchowca i rusza do ataku. Pędzi z

> ogromną prędkością, ziemia drży pod kopytami słoniokonia, drugie słonce

> błyszczy na złotej piersi Zygfryda (wielki miecz zasłania to pierwsze).

>

> Jagiełło wytrzeźwiał natychmiast i pojął co zrobił. "Ja pierdolę!

Przecież

> on zaraz zmiażdży naszego i wpadnie w nas - rozniesie nas w puch.

Jesteśmy

> już martwi!" - pomyślał zasłaniając twarz.

>

> - W NOGI, kurrrrwa, W NOGI!!! - krzyczy Król i wszyscy spierdalają gdzie

> popadnie.

>

> Zygfryd de Loewe na swym słoniokoniu wpada na kurdupla Polaka - huk,

> trzask, uniósł się tylko kurz i dym...

>

> Wielki Mistrz podjeżdża na miejsce potyczki, aby pogratulować swojemu

> zwycięstwa. Kurz opada, a tu straszny widok: słoniokoń leży z obciętymi

> nogami, parenaście metrów dalej Zygfryd (całe piszczele ma pokrwawione),

a

> Polak stoi niewzruszony opierając się o szablę i mówi:

>

> - Gdyby nie było "W NOGI", to bym cię kurwa zajebał..."