Przez te święta człowiek rachube stracił i zapomniał o PRO.
No to może coś o wzorcach projektowych? Co to jest, na co to komu, jakie korzyści przyniesie stosowanie, jakie mamy wzorce (opis).
Może troszkę pokrótce moje subiektywne zdanie i opinia.
Wzorce projektowe z jednej strony sposób na rozwiązanie często pojawiających się problemów programistycznych (to główna definicja), której nie chcę rozwijać.
Z drugiej strony to ujednolicona http://sjp.pwn.pl/lista.php?co=nomenklatura. O wiele łatwiej jest się porozumiewać mając jakieś standardy. Architekci mają rysunki techniczne - my diagramy UML, oni mówią na jego podstawie o architekturze domu - my z UMLa możemy dyskutować o architekturze aplikacji. Ciągnąc dalej ten przykład - architekci wymieniają się nazwami rodzajów konstrukcji dachu (np konstrukcja krokwiowa, jętkowa, płatwiowa etc). Programiści mówiąc o jakimś fragmencie aplikacji i kodu, mogą używać nazw wzorców (Proxy, Abstract Factory, Template Method, Builder, Visitor).
Rozsądne korzystanie z wzorców (czytaj tam gdzie jest taka potrzeba) daje nam spore korzyści w postaci przejrzystego, bardziej elastycznego kodu, ponieważ są to najlepsze, sprawdzone praktyki.
Co do wzorców - można wyróżnić kilka grup nadrzędnych:
Wzorce programistyczne.
Wzorce aplikacji biznesowych.
Wzorce aplikacji rozproszonych.
Każda z tych grup zawiera w sobie kolejne podgrupy. W grupie wzorców programistycznych wyróżniamy, zgodnie z podziałem GoF wzorce kreacyjne, wzorce strukturalne i wzorce czynnościowe.
Temat jest ciekawy i myślę, że warto go rozwinąć i zgłębiać na własną rękę.
Rekomendowana bibliografia:
Doszło do nadinterpretacji. Wzorce to bardzo dobre rozwiązania, ale nie można wpychać ich wszędzie gdzie sie da bo po prostu dojdzie do przesycenia. To tak jak z solą - w rozsądnych ilościach jest smaczna, a do tego:
Wiesz wszędzie gdzie nie stosujesz wzorca tam sprawił by problemy.
Tylko czasem jest to oczywiste jak singleton, ale często nie są, bo zależności są dość płynne.
Rzut linkami:
Grupowe:
Pragnę nadminić, że http://picocontainer.org/Singleton z biegiem czasu zaczęli uważać Singleton jako antywzorzec, czyli mówiąc najprościej brudną protezę, która stała się powszechna i zyskała nazwę.
http://blog.dywicki.pl/2007/02/01/singleton/ należy zachować wstrzęmięźliwość w jego stosowaniu, znaczy unikać jak ognia, a gdy stosować to już ze 100% pewnością.
Chciałbym jeszcze poruszyć temat podziału wzorców.
Jak wiadomo od opublikowania katalogu wzorców Bandy Czworga trochę czasu upłynęło i sporo wzorców przybyło.
Myślę, że bardzo pomocne byłoby utworzenie w tym temacie listy wzorców wraz z ich podziałem. Zapewne pomoże to zarówno osobom, które wiedzą o wzorcach sporo, jak i początkującym projektantom.
Poniżej przedstawiam moją aktualną wiedzę na temat listy wzorców i ich podziału:
WZORCE PROGRAMISTYCZNE
Wzoce kreacyjne
Builder
Factory Method
Prototype
Singleton (! czasem uznawany za antywzorzec)
Abstract Factory
Wzorce strukturalneAdapter
Decorator
Facade
Composite
Bridge
Proxy
Flyweight
Wzorce czynnościoweChain of responsibility
Command
Interpreter
Iterator
Mediator
Memento
Observer
State
Strategy
Template Method
Visitor
Wzorce warstwy prezentacjiIntercepting Filter
Front Controller
Context Object
Application Controller
View Helper
Composite View
Service to Worker
Dispatcher View
Page Controller
Template View
Wzorce warstwy biznesowej
Business Delegate
Service Locator
Session Façade
Application Service
Business Object
Composite Entity
Transfer Object
Transfer Object Assembler
Value List Handler
Wzorce warstwy integracji
Data Access Object
Service Activator
Domain Store
Web Service Broker
Świetny spis, którego próżno szukać po "książkowych" katalogach. Jego rozbudowanie o przykłady i opisy w języku polskim zaowocowało by świetnym materiałem do publikacji. Ze swojej strony proponuję dodanie jako podzbioru wzorców aplikacji biznesowych, wzorców dla warstwy mapowań O/R.
splatch: przyznam szczerze, że spis mi jest potrzebny do stworzenia strony o wzorcach projektowych. Jednak nie ma sensu pisać o samych wzorcach Bandy Czworga, dlatego najpierw chcę się jeszcze dokształcić w tej materii.
Czy mógłbyś napisać coś więcej o wzorcach warstwy mapowań?
Gdzie przydzielilibyście poniższe wzorce:
- Registry
- Tranaction Script
- Domain Model
- Data Mapper
- Identity Map
- Unit of Work
- Intercepting Filter
- Property
//----------
EDIT:
//----------
Przedstawiam poniżej uaktualnioną listę wzorców projektowych jakie udało mi się znaleźć w sieci:
WZORCE PROGRAMISTYCZNE
Wzoce kreacyjne
- Builder
- Factory Method
- Prototype
- Singleton (! czasem uznawany za antywzorzec)
- Abstract Factory
Wzorce strukturalne
- Adapter
- Decorator
- Facade
- Composite
- Bridge
- Proxy
- Flyweight
Wzorce czynnościowe
- Chain of responsibility
- Command
- Interpreter
- Iterator
- Mediator
- Memento
- Observer
- State
- Strategy
- Template Method
- Visitor
WZORCE KORPORACYJNE
Wzorce podstawowe
- Gateway
- Mapper
- Layer Supertype
- Separated Interface
- Registry
- Value Object
- Money
- Special Case
- Plugin
- Service Stub
- Record set
Wzorce logiki dziedziny
- Transaction Script
- Domain Model
- Table Module
- Service Layer
Wzorce architektury źródła danych
- Table Data Gateway
- Row Data Gateway
- Active Record
- Data Mapper
Wzorce zachowań dla mapowania obiektowo-relacyjnego
- Unit of Work
- Identity Map
- Lazy Load
Wzorce struktury dla mapowania obiektowo-relacyjnego
- Identity Field
- Foreign Key Mapping
- Association Table Mapping
- Dependent Mapping
- Embedded Value
- Serialized LOB
- Single Table Inheritance
- Class Table Inheritance
- Concrete Table Inheritance
- Inheritance Mappers
Wzorce prezentacji internetowych
- Model View Controller
- Intercepting Filter
- Page Controller
- Front Controller
- Context Object
- Template View
- Transform View
- Two Step View
- Application Controller
- View Helper
- Composite View
- Service to Worker
- Dispatcher View
Wzorce warstwy biznesowej
- Business Delegate
- Service Locator
- Session Façade
- Application Service
- Business Object
- Composite Entity
- Transfer Object
- Transfer Object Assembler
- Value List Handler
Wzorce warstwy integracji
- Data Access Object
- Service Activator
- Domain Store
- Web Service Broker
Wzorce dystrybucji
- Remote Facade
- Data Transfer Object
Wzorce współbieżności autonomicznej
- Optimistic Offline Lock
- Pessimistic Offline Lock
- Coarse-Grained Lock
- Implicit Lock
Wzorce stanu sesji
- Server Session State
- Database Session State
Mam nadzieję, że przedstawiona powyżej lista będzie pomocna w nauce wzorców. Ponieważ wzorce projektowe w programowaniu wywodzą się z języka Java to może się zdażyć, że implemntacja któregoś z powyższych wzorców będzie niemożliwa w PHP, lub zatraci pierwotny sens.
Na zakończenie pragnę również dodać, że w niedalekiej przyszłości ma powstać encyklopedia wzorców (jak i anty-wzorców) projektowych w PHP oparta o mechanizm Wiki. Mam nadzieję, że zaawansowani programiści społeczności php.pl pomoże w pracach nad tym ambitnym projektem.
kopalnia: http://sourcemaking.com/
Projekt umarł śmiercią naturalną - brak chętnych do współpracy.
To ja tak może z innej beczki. Wszyscy tu chyba są zgodni, że wzorce projektowe są potrzebne i przydatne, ale czy na pewno wszędzie i dla każdego?
Niepokojący i zarazem śmieszny jest fakt jest, że większość początkujących programistów, uważających się za (o ironio) profesjonalistów, a może i Ci bardziej doświadczeni również popadają w tak duży zachwyt, że z chęcią prosty program Hello World napisaliby używając architektury Model 2.
Czytałem wiele postów, zupełnie przypadkowo, gdzie głównym problemem programistów nie jest znalezienie optymalnego i przede wszystkim działającego algorytmu, a wykorzystanie na siłę istniejącego wzorca projektowego, czyli zaimplementowanie go do swojego programu, mimo, że bez niego mogliby już dawno skończyć swoją aplikację w czasie min. 10-krotnie szybszym. Nie mówmy teraz o możliwości rozbudowy i ponownego użycia klas, bo wiemy jak to z tym jest. Szczytem jest studiowanie stron Core J2EE Patterns i kopiowanie wszystkiego z JSP, albo ASP .NET MVC do PHP. Może czas wybrać jedna z tych technologii?
Faktem jest, ze możemy dużo się nauczyć kopiując... ale może warto wymyślić coś swojego, zamiast odkrywać kolo na nowo?
Użyj możliwie najprostszego działającego algorytmu - Czy ktoś z was jeszcze pamięta o tej doktrynie?
Wielu wciąż pyta, czy to co napisali, jest zgodne z danym wzorcem i czy to się nazywa MVC (bardzo popularne ostatnio słowo). Żeby był jeden i jedyny prawidłowy sposób implementacji tego wzorca, to chyba to nie nazywałby się wzorzec? Wzorzec jest uniwersalny. Możemy go dostosować do rożnych problemów i wiadomym jest, że każda jego implementacja będzie inna. Nie dostosowujemy kodu do wzorca, chyba, że jest ku temu duży powód!
@markac, masz sporo racji. Jednak rozgraniczyłbym pojęcia algorytm i system. Jeżeli piszesz algorytm, powiedzmy, sortujący to wzorce zbytnio Ci się nie przydadzą. Natomiast jeżeli chodzi o jakiś złożony system wtedy sytuacja zmienia się diametralnie. Można poświęcić odrobinkę wydajności dla zwiększenia czytelności kodu. Wzorce opisują zależności pomiędzy obiektami lub właściwości samych obiektów. Natomiast algorytmy (wykonujące już te konkretne działania) są "pozamykane" w samych klasach i oczywiście powinny być i wydajne i proste.
Pozdrawiam!
osobiscie uwazam nieodpowiednim nazywanie singletonu antywzrocem. kazdy wzorzec uzywany niezgodnie z nominalnym zastosowaniem jest czyms co destruktywnie wplywa na architekture aplikacji. tak samo singleton jak i np fasada. a signleton... poprostu pilnuje jednej instancji.
@markac - best post ever! sam kiedys w taka pulapke wpadlem
co do encyklopedii jestem chetny do wspolpracy ;p
proszę o wyjaśnienie pewnej kwestii spoktałem się z opinią, że singleton nie powinien być wykożystywany do np. pobierania danych konfiguracyjnych, dzisiaj na jednej ze stron przeczytałem:
<?php $login = Config::getInstance()->getProperty("login"); ?>
<?php $login = Config::getInstance()->getProperty("login"); ?>
<?php $login = Config::getProperty("login"); ?>
<?php public http://www.php.net/static function getProperty($name) { return self::getInstance()->get($name); } ?>
ok dzięki, czyli rozumiem, że mogę spokojnie stosować singleton do pobierania danych konfiguracyjnych oraz do łączenia się z bazą danych poprzez napisanie sobie klasy opartej o pdo działającej jako singleton? czy możecie podać jeszcze jakieś zgodne z doktryną zastosowania singletonu?
pzdr
W PHP singleton łatwo się uzyskuje tworząc klasę stricte statyczną
@Kocurro - nie żebym się czepiał, ale Singleton to Singleton, a nie klasa statyczna
Cysiaczek - singleton to wzorzec projektowy ... prawda
A klasa statyczna może stanowić implementację tego wzorca w PHP ...
Wzorzec to nie implementacja ... właśnie dlatego wzorce są takie cool i trendy bo nie mają ściśle ustalonej implementacji - są w pewnym sensie czarnym pudełkiem, które ma robić coś co jest określone a nie jest określone dokładnie jak ma to robić. I Ty jako programista masz tak wymyślić co w tym czarnym pudełku jest by ono było jak najlepszym czarnym pudełkiem ...
i jeśli wolisz:
<?php $Config->getInstance()->load( 'config.ini' ); $Config->getInstance()->getValue( 'zmienna' ); ?>
Klasa statyczna nie jest implementacją Singletona i nigdy nie będzie. Istotą tego wzorca nie jest dostęp do danych, tylko istnienie jedynej instancji danego obiektu w systemie.
Pozdrawiam
Cysiaczek dobrze mowi. Dla informacji - ostatnie spotkanie Warszawa Design Patterns Group było poświęcone singletonowi:
http://groups.google.com/group/warszawa-dp/browse_thread/thread/c5fbc237b963a3da
Osobiście, bardzo nie lubie wzorca Singleton i uważam go za anty wzorzec. W swoich projektach staram sie omijać jego użycie szerokim łukiem, zastępując go wieloma bardziej nadającymi sie wzorcami/pomysłami, takimi jak Chain-of-responsibility lub/i przekazywaniem objektu kontekstowego dalej. Jestem prawie pewny, że w każdej aplikacji można wyeliminować wszystkie użycia Singletona bez uszczerbku na czytelności kodu bądź jasności architektury a wręcz przeciwnie - projekt staję się bliższy naturalnemu myśleniu i łatwiejszy w debugowaniu.
w domu mam jeden piec do ogrzewania. zeby uzyskac cieplo w moim pokoju, nie potrzebuje zamawiac drugiego, tylko "odczytam" gaz z tego jednego.
ja tak rozumiem singleton ;]
... albo przekaze gaz z jednego
Tak wygląda klasa główna mojego FW. ( Pominąłem implementacje metod i komentarze )
<?php class DRA_Engine { private http://www.php.net/static $cfg; private http://www.php.net/static $loader; private http://www.php.net/static $output; private http://www.php.net/static $router; private http://www.php.net/static $template; private http://www.php.net/static $website; public function __construct(); public function init(); public function finalize(); public http://www.php.net/static function config(); public http://www.php.net/static function loader(); public http://www.php.net/static function output(); public http://www.php.net/static function router(); public http://www.php.net/static function template(); public http://www.php.net/static function website(); } ?>
Wszystko
To żeś mnie nawrócił na Context
Miałem jakoś tutaj uzasadnić użycie lub nieużywanie Contextu ale jakoś nic mi do głowy nie przychodzi.
Koronnym argumentem przeciwko takiemu sposobowi używania klas jest Hermetyzacja. Chyba wszyscy jesteśmy zgodni że tak na prawdę można ją złamać na dziesiątki sposobów i pakowanie wszystkie w obiekty kontekstu tak na prawdę guzik da. Więc na dobrą sprawę wszystko sprowadza się do wygody użytkowania. Czy w waszych kontekstach macie oddzielne metody do pobierania ściśle określonych obiektów? W przykładach widzę tylko metody get i set które mogę śmiało porównać do ubogiej wersji wzorca Registry, z tą różnicą że nie jest on statyczny tylko przekazywany ręcznie do konkretnych obiektów.
Projektując swój silnik doszedłem do wniosku że nie ma potrzeby tworzyć kilku instancji takich samych obiektów gdyż może to powodować nietypowe zachowanie całej aplikacji o zwykłym spadku wydajności nie wspominając. Wystarczy mi jeden obiekt Template tylko udoskonalony o obsługę sesji. Output też jeden powinien być. Bo co mi z danych umieszczonych w klasie które nie zostaną przetworzone.
Według mnie w takiej sytuacji Singleton jest jak najbardziej na miejscu. Konstruktor na private i mam tylko jedną instancję danej klasy w całym systemie. Nie muszę trząść portkami że będę kilka godzin debugował całą aplikację bo utworzę kilka obiektów, klasy która powinna mieć jeden obiekt.
W twoim przypadku singletony są bez sensu i na pewno burzą kod. Skoro masz taką klasę... hmm.. rejestru? kontekstu? (co w kontekście robią metody statyczne, albo w rejestrze dynamiczne?) to nie potrzebujesz singletonów w poszczególnych klasach. Instancje zasobów tworzysz w czasie inicjalizacji silnika, więc po co im singletony? Tworzysz je przez new i przechowujesz, w systemie pobierasz z tego obiektu. Więc singleton mija się z celem. Albo korzystaj z 6 singletonów wszędzie, albo twórz sobie te zasoby w twojej klasie. Chyba raczej proste - skoro masz singleton to po cholerę pobierać go przez rejestr/kontekst - jak już tak mówisz o "zwykłej wydajności" to to jest dokładnie niepotrzebny narzut.
Rejestr dla wygody, natomiast Singleton jako uniemożliwienie utworzenia więcej niż jednej instancji danej klasy. Każda singletonowa klasa ma konstruktor ustawiony na prywatny, więc w przypływie nagłej weny twórczej nie zrobię dwóch instancji DRA_Output. Co mogłoby mieć zgubne skutki.
init() i finalize() używam w index.php. Jako że nie są to gettery chciałem je jakoś odróżnić, więc nie robiłem z nich metod statycznych.
W indeksie jest tworzony obiekt DRA_Engine. Konstruktor przypisuje obiekty do pól składowych init() uruchamia ładowanie i parsowanie konfiguracji a finalize() składa wszystkie elementy do kupy i wypluwa użytkownikowi.
Prawda jest taka, że przy kontekście w ogóle nie potrzeba oprogramowanych Singletonów tylko tworzysz je na żądanie
Podam na przykładzie fabryki modelu (przemaksymalnie uproszczony, bez niuansów):
<?php public function getModel($name, $module, http://www.php.net/array $parameters) { // ustalamy nazwę klasy i zapisujemy do $class if(!class_exists($class)) { throw new Exception('Model does not exist.'); } $rc = new ReflectionClass($class); if($rc->implementsInterface('ISingletonModel')) { // może też być jakiś uniwersalny interfejs Singleton // tutaj pobiera istniejący już obiekt z tablicy instancji lub jeżeli go nie ma tworzy nowy i zapisuje do tej tablicy. } else { // tworzy nowy obiekt dla modelu i inicjujemy. } return $modelInstance; } ?>
Jak mniemam w komentarzu metody po @return jest podana nazwa klasy abstrakcyjnej po której dziedziczą modele lub ewentualnie interfejs. No i tutaj już widać różnice w sposobie stosowanych przez nas rozwiązań. Też konstruuję takie metody które nazywam akcesorami / geterami ale nie przyrównuję ich do kontekstu. Druga sprawa to sprawdzanie implementowanych interfejsów.
<?php $rc = new ReflectionClass($class); if($rc->implementsInterface('ISingletonModel')) { // może też być jakiś uniwersalny interfejs Singleton // tutaj pobiera istniejący już obiekt z tablicy instancji lub jeżeli go nie ma tworzy nowy i zapisuje do tej tablicy. } ?>
Możesz mówić że wynajduję koło od nowa pisząc własną implementację, ale dla mnie ten zapis jest czytelniejszy. A przy ponad 400 linijkach na klasę ( licząc PHPDoc ) robi to już sporą różnicę.
<?php if(DRA_Class::doesImplements(obiekt lub nazwa klasy, 'nazwa interfejsu')) { } ?>
1. Tak sadzę, że wynajdujesz koło na nowo
2. Po @return jest AgaviModel, ale ostatnio rezygnuje z modeli przywiązanych do frameworka i robię na czystych obiektach PHP. Kod jest bardziej przenośny.
3. Moim zdaniem pobieranie modelu leży w gestii kontekstu.
Witam chciałbym się przyłączyć do dyskusji.
Otóż tak jak Kocurro uważam iż implementacją singletonu jest klasa statyczna ... kto powiedział że ona nie ma instancji? to jest rzecz czysto abstrakcyjna - możemy założyć że ma jedną niepowtarzalną instancję do której programista nie ma poprostu dostępu, każdy dowód na to ( a przynajmniej nie przychodzi mi nic do głowy teraz) że klasa statyczna nie jest singletonem mozna skierowac przecikwo "singletonowi z jawną instancją". Gdzieś kiedyś czytałem że singleton to poprostu obejście braku klas abstrakcyjnych w php 4.
Jeżeli kody takie jak ten zaprezentowany przez orglee #28 mają dowodzić potrzeby zastosowania Singletonu to nie mamy o czym rozmawiać. Przypisanie instancji do zmiennej statycznej i odwoływanie się do tychże singletonów przez klasę główną nie ma żadnego sensu(w sensie singletonowym ;] ). Zaryzykuję stwierdzenie, że aplikacja ta nie wykorzystuje wogóle wzorca singleton aczkolwiek może go implementować.(wniosek ... )
A do eliminacji pomyłek to polecam coś takiego:
<?php class Niby_ze_potrzebuje_singletonu{ private http://www.php.net/static $flaga = 0; function __construct(){ if(self::$flaga) throw new Exception("mea culpa, mea maxima culpa, najpierw projekt potem implementacja."); self::$flaga = 1; } } ?>
Jak najbardziej masz racje nasty. Zapomniałem tylko dodać że drugi parametr u mnie jest tablicą i zwyczajnie sprawdzam czy kilka interfejsów implementuje dany obiekt. Dobra ale zostawmy ten temat już.
Tak się w sumie zastanawiam nad waszym sposobem interpretacji Context'u. Wertując kod Symfony zatrzymałem się chyba na parsowaniu plików konfiguracyjnych i olałem ten framework ( powody pozwolę sobie zostawić na jakiś inny moment żebyśmy nie zbaczali z tematu ), więc na dobrą sprawę Contextu jako takiego, to ja tam specjalnie nie widziałem. wrzasq ma zapewne racje ze swoim zdziwieniem oglądając moją hybrydę rejestru, singletona i hmm contextu? Może żeby wyjaśnić zawiłości związane z tym tematy i mój brak specjalnego obeznania z tym wzorcem, ktoś machnąłby jakiś "życiowy" przykład jego wykorzystania. No tak z grubsza chociaż żeby można było poznać jego zalety. Wzrokowiec i słuchowiec, bo zdaje mi się że tutaj leży mój problem ze zrozumieniem o co wam chodzi.
p.s. Wywalam gettery. DRA_Engine będzie tylko inicjalizował obiekty silnika a nie przechowywał je celem pobrania.
Jeśli chodzi o serializację - można to oczywiście obejść ale jeśli chodzi o wygodę to może racja że lepiej singleton, aczkolwiek dalej twierdzę, że stosowanie wyżej wymienionych jest następstwem niechlujnego projektowania aplikacji. BTW po co serializować klasę łączącą z bazą danych?.
Co do php4 to się nie znam ... miałem przerwę między wersjami 3 i 5 :]
Chyba rzeczywiście z siebie głupka zrobiłem ...
Dorzucę swoje 0,02zl
Singleton nie jest złym wzorcem. Ma swój sens i cel. Niestety implementacje, które są propagowane w światku PHP (ten z getInstance()) kuleją bardzo z powodu niewrażliwości na kontekst wywołania i zafałszowania (narzuca obiektowi działanie niezgodne z jego dziedziną). Robią się z Tego takie globale. Wspomniał ktoś tutaj, że hermetyzacje (każdej aplikacji) można złamać na wiele sposobów. Trudno się z tym nie zgodzić, ale czy to powód, że od samego początku, że się tak wyrażę kolokwialnie, srać sobie w kodzie?
Bardzo ładnie radzą sobie frameworki, chociażby, Javowe używając prześwietnych kontenerów IoC. To one załatwiają sprawę singletona, więc pisząc obiekt nie zastanawiasz się, czy ma być singletonem (separation of concerns), czy nie. I nie natkniesz się na problem przy testowaniu takiego obiektu Bo testability leci pod sufit wtedy.
@nasty
Pozwole sobie odpisac
Smiem poddac w watpliwosc twoje zrozumienie singletonu. Singleton nie definuje ci jak ma przebiegac workflow obiektu. Chodzi tu o nic innego, jak tylko o mozliwosc powolania jednej instrancji. Sesja jest z definicji bytem takim jak np u czlowieka swiadomosc. Mozesz miec tylko jedna i nie mozesz miec drugiej chocby byla pusta
Wiec nie mozesz nawet pozwolic na utworzenie obiektu, bo jest to poprostu nie zgodne z logika. Sa pewne byty, ktore nie moga byc traktowane jak np myszka od komputera, ktorej "objekt" w fabryce myszek jest "tworzony" wielokrotnie
A wracajac do twojego workflow, to co stoi na przeszkodzie dac dostep do metody 'getInstance()' tylko raz? Mam na mysli, ze jesli obiekt jest juz powolany, to getInstance zeby zwracala null i nikt nie bedzie wtedy traktowal jej jako global i zachowasz swoj magiczny workflow, ktory prawdopodobnie jest spoko i ma duzo sensu w sobie
btw. nie jestem fanem traktowania singletonu jako ominiecia zmiennych globalnych
Drogi @qba_rox, zauważ jednak, że takie uniemożliwianie wykonania getInstance() więcej niż jeden raz, jest już takjakby hackiem singletona, a to samo masz w obiekcie kontekstowym, on jest przekazywany tylko raz.
Załóżmy taką sytułację, że w pewnym momencie chciałbyś odtworzyć pewną sesję - np. masz aplikację z opcją "zapisz sesję" i po ponownym uruchomieniu, chciałbyś, żeby wszystko było jak po zamknięciu. Singleton Ci na to nie pozwoli, gdyż możesz tylko uzyskać obiekt który jest tworzony w ukrytym konstruktorze, nie możesz odtworzyć stan zachowanego (załóżmy, że zserializowanego) obiektu do tej ukrytej instancji, zachowanej w Singletonie. A z obiektem kontekstowym można takie coś zrobić.
A odnośnie świadomości... wydaję mi się, że za bardzo puściłeś wodzę fantazji przyrównując ją do sesji, bo jak wspomniałem, sesję można zachować, nie używać jej a następnie odtworzyć a świadomość nie, no chyba, że mówimy tu o bardzo zakrapianej alkoholem imprezie
@nasty - a co jeśli obiekt, który tworzymy, dokonuje przy własnej konstrukcji zadania wpływające na resztę systemu, czy choćby dane?
<?php class Ping { public function __construct(VeryImportantLogger $oLogger) { $oLogger->log(__CLASS__); } } class LogAnalyzer { public function pong(VeryImportantLogger $oLogger) { if(oLogger->hasMany('Ping')) { $this->callAlert(); http://www.php.net/die(); http://www.php.net/exit(); burnDisk('C:'); // } } } ?>
@Cysiaczek, robi to samo, tyle, że na początku swojej podróży (workflow).
A nawet nie koniecznie na początku, może nawet w środku. Z tym, że mając to ładnie ułożone w workflow, wiemy dokładnie w której fazie aplikacji wszystko się dokonuję (w singletonie też niby wiemy, ale nie mamy takiej kontroli nad tym).
... i Cysiaczek, mógłbyś trochę bardziej rozjaśnić swoją myśl? bo wydaję mi się, że czytając ten kod mam lekki ocb
To jest ilustracja do pytania, które zadaję Tobie w nawiązaniu do:
Cały problem w tym, że zaczęto implementować wzorzec singleton w celu udostępnienia jakiegoś obiektu w całej aplikacji.
Ma on swoje konkretne i teoretycznie jedno przeznaczenie, czyli uniemożliwienie stworzenia kilku instancji obiektu.
Wiele osób stosuje go, na przykład przy obiekcie do zarządzania bazą danych, co jest dla mnie bzdurnym rozwiązaniem.
Jest to wręcz nielogiczne, gdyż czasem potrzebujemy wielu połączeń z różnymi bazami.
Ja odciąłem się od singletona w moich projektach i jakoś żyję.
Pozdrawiam.
No tak, to było tylko ogólne spostrzeżenie na temat całego zamieszania wokół tego wzorca.
Teraz każdy początkujący w OOP, który usłyszał negatywną opinię na temat implementacji wzorca, nieświadomie twierdzi, że singleton jest zły.
Co do tej właściwej kwestii, to skłaniałbym się ku temu drugiemu rozwiązaniu, choć nie jestem pewien jak miałoby to wyglądać ?
Sam nie stosuje tego wzorca, ale wydaję mi się, że mam podobnie rozwiązaną kwestie przekazywania i kontrolowania dostępu do obiektów.
Mógłbyś podać przykład jak taki obiekt miałby być "powoływany do życia" i przekazywany dalej ?
Przygotowałem malutki przykładzik. Mam nadzieję, że pomoże.
<?php class Container { /** * Tablica singletonów. * * @var array */ public $singletons = http://www.php.net/array(); /* * Tutaj sprawdzam czy kontener ma zwrócić singleton na podstawie jawnego * interfejsu. * W prawdziwej pełnej implementacji kontener może to robić na podstawie * konfigu (np. XML) i/lub adnotacji phpDoc (np. @singleton). */ public function get($classname) { $reflection = new ReflectionClass($classname); if($reflection->implementsInterface('Singleton')) { if(!http://www.php.net/array_key_exists($classname, $this->singletons)) { $this->singletons[$classname] = new $classname;; } return $this->singletons[$classname]; } else { return new $classname; } } } interface Singleton {} /* * To będzie singleton */ class User implements Singleton {} /* * A to nie będzie singletonem :) */ class Article {} $container = new Container(); $user1 = $container->get('User'); $user2 = $container->get('User'); http://www.php.net/var_dump($user1 === $user2); // true $article1 = $container->get('Article'); $article2 = $container->get('Article'); http://www.php.net/var_dump($article1 === $article2); // false ?>
Dzięki, właśnie tak to sobie wyobrażałem i prawie identycznie mam to rozwiązane u siebie, lecz w trochę innym kontekście/celu.
Pozdrawiam.
Taki mi to singleton ze hoho, po prostu zwykly chory polimorfizm. To tak ja cala hora zabawa z interfejsami. A jak mi ktoś napisze że interfejsy rozwiązują wielodziedziczenie to własnymi rękoma udusze.
Bądź co bądź, to cojak ma rację w tym, że to nie jest Singleton.
LBO, ta klasa co zaprezentowałeś jest lekko zniekształconą implementacją wzorca http://www.martinfowler.com/eaaCatalog/registry.html.
nospor niektórzy jednak tak uwarzają, podspodem link do skanu z książki PHP i MySQL Vademecum Profesionalisty, odradzam ją wszystkim, którzy chcą się nauczyć php, wprowadza b.złe nawyki. Nie wiem co mogę polecić dla początkującego... ale wiem że ja zrobiłem źle, kupując tą książke (ale kiedy to bylo ).
http://www.fotosik.pl/showFullSize.php?id=097fc284e55452c1
Widać, że niektórzy nie wiedzą po co jest dziedziczenie. Ale oczywiście bo JAVA tak robi to już musi być dobre - rzygać zaczyna się chcieć od tego tworu.
W Javie interfacey również nie służą wielodziedziczeniu, służą one dokładnie temu czemu służą w PHP - wymuszeniu na danej klasie implementacji pewnych zachowań - metod.
Dzięki temu forum dowiedziałem się o wzorcu Singleton przy łączeniu z jedną bazą danych i od tego czasu czasu go używam w tymże celu. Jeśli metody w np. dwóch klas wymagają nawiązania połączenia z bazą danych to bez singletona byłoby ciężko, tworzenie w takich klasach obiektów klasy odpowiadającej za połączenie z bazą danych byłoby bez sensu, bo gdybym następnie utworzył obiekty tych klas to byłyby dwa połączenia z bazą danych. Singleton ułatwia sprawę. W google jest o singletonie bardzo dożo informacji i z tego co wyczytałem należy do najważniejszych wzorców, nie wiem dlaczego go krytykujecie skoro on na prawdę jest pomocny.
Takie obiekty o jakich piszesz się przekazuje (dalej do innych instancji), a nie tworzy kilkakrotnie.
Singleton służy zapewnieniu, że w całej apliacji będzie tylko jeden obiekt danej klasy - po to jest ten wzorzec.
A jaka są właściwie zalety/wady używania w przypadku nawiązywania połączeń z bazą danych:
1. klasy do nawiązywania połączenia z bazą danych będącej singletonem; w drugiej klasie, której metody wymagają połączenia z bazą danych tworzenie w konstruktorze instancji klasy do nawiązywania połączenia z bazą danych przez wywołanie statycznej metody tej klasy zwracającej obiekt tej klasy
2. klasy do nawiązywania połączenia z bazą danych będącej zwykłą klasą; utworzenie obiektu tej klasy, utworzenie obiekt drugiej klasy, którego metody wymagają połączenia z bazą danych przekazując do jego konstruktora obiekt utworzonej uprzednio klasy do połączeń z bazą danych
?
Jest jakaś przewaga 1. sposobu nad 2. lub 2. nad 1. ?
Przewagi 2 na 1:
1) Możesz mieć wiele otwartych połączeń z bazą w tym samym czasie
2) Druga klasa staje się zdecydowanie bardziej elastyczna
Przewagi 1 nad 2:
-
to ja może bez zbędnego pi****** dam link
http://codersview.blogspot.com/search/label/design%20patterns
no to pojechali...
...ale chyba dobry temat znalazlem
szukalem jakiegos skryptu na ktorym moglbym sie powzorcowac, moze niekoniecznie arta bo jestem dupa z angielskiego
zaczalem czytac joomle, jest zdecydowanie za duza
moze ktos ma lepszy pomysl co by podejrzec jakies rozwiazania ?
joomle to poczytaj jak nie pisac. A na symfony sie ucz.
zaraz sciagne i zobacze, na pewno nie zaszkodzi, moze jeszcze zaczne pisac z frameworkiem
tylko symfony to framework, a ja bardziej chcialem zobaczyc jak sie buduje cmsy
zobacz sobie sympala to tzw. content management framework czyli framework do tworzenia cmsów oparty na symfony mający wiele zaawansowanych opcji przydatnych w budowaniu własnego backendu. fajnie się tez prezentuje apostrophe tez na bazie symfony umożliwiający kontekstową edycję strony na zasadzie edytowalnych bloków tekstu
Powered by Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)